Bruegel Vertekend - De eerste keer op illustrator-date

Gepubliceerd op 27 februari 2019 om 15:51

Bistertinten op taartpapier
Wat geeft het een fijn gevoel om netjes op tijd te kunnen vertrekken en je te nestelen in het veilige idee dat je bij aankomst alles rustig zal kunnen klaarzetten. Zo stapte ik zelfvoldaan de wagen in om een ritje te maken naar het vertrouwde Affligem. Een vroege maar enthousiaste maartse zon maakte het plaatje compleet: de eerste activiteit van Bruegel Vertekend zou vlekkeloos verlopen. Wist ik veel dat Murphy met mijn voeten zou spelen.

Achteloos werd de smartphone geactiveerd met een swype waardoor het vrolijke startscherm met dochterlief oplichtte. Lang leve de GPS-toepassingen die ons als hoogtechnologische mens afhankelijk maken van signalen en golven waar men een aantal eeuwen eerder geen idee van had. Hoewel… Zonder toedoen van die andere renaissance-meester, Mercator, was er misschien nooit sprake geweest van deze hedendaagse toepassing. Had ik eerst maar gewoon een kaart geraadpleegd, dan was ik niet viermaal onwetend voorbij de academie van Affligem gereden en had ik het Bruegeliaanse landschap langs de steenweg beter in mij opgenomen.
Na enkele steeds wanhopiger klinkende telefoontjes, stond meester Diego mij aan de aanpalende bank op te wachten. Of ik dichterbij kon uitladen? Geen probleem. Of toch wel: ik kwam knel te zitten in de veel te nauwe doorgang naar de vroegere speelplaats, waar ook nog eens een andere wagen de toegang versperde. Om mijn eerste indruk bij illustratrice Sassafras De Bruyn niet helemaal te verpesten, gebruikte ik beide handen, ellebogen en knieën om de Bruegel-reproducties, laptop en fototoestel in één keer naar het atelier te krijgen. Net op het moment dat de jonge kunstenares mij een handje wou toesteken, ging een keurig ingekaderde versie van ‘De Spreekwoorden’ een eigen leven leiden en kwam ongelukkig neer. Het werd een kennismaking met twee stukken kader en gebroken glas tussen ons in, een oude koekendoos op de grond en een vriendelijk gezicht dat mij de weg wees naar het leslokaal.
Het was alsof ik de hectiek van mij kon afschudden en terecht kwam in een bubbel van rust. Een tiental kinderen werd door de leraar ingewijd in de wereld van de spreekwoorden aan de hand van een exemplaar dat bij mijn gestuntel toch netjes in zijn houten lijst was blijven zitten. Details die voor ons als volwassene van geen tel zijn, sprongen hen in het oog. Vanzelfsprekende zegswijzen leken hen dan weer volledig te ontgaan. Sassafras hoorde het geamuseerd aan en kon algauw potlood en verf ter hand nemen om de naïeve maar eerlijke bevindingen vorm te geven. Met eenzelfde rustige ernst namen de jonge artiesten de fragiele tekenpen ter hand om met bister een spreekwoord letterlijk in beeld om te zetten. (Het delicate goedje is een soort inkt op basis van gemalen bast van walnoten.) Sommige meisjes gingen kordaat aan het werk en wisten meteen “Beter één vogel in de hand dan een vis!”. Dat zouden ze op papier zetten. Keurig maar toevallig van hen gescheiden, gingen de jongens aan de slag. Of het om dollars of euro’s ging, bij dat geld dat door de ramen gegooid werd. Daar braken zij hun hoofd over. Er werd nog gekibbeld en gegniffeld over uitwerpselen en scheten, maar evengoed wijsheden voor het leven verteld met Bruegel als inspiratiebron. Men zegt wel eens: “De waarheid komt uit een kindermond.” Wel deze heb ik alvast onthouden en heeft Sassafras voor de eeuwigheid in beeld vastgelegd: “Veel mannen op een rij, dat maakt het vrouwtje niet zo blij.” Het maakte mijn dag in ieder geval goed, geen onverwachte toestanden meer, enkel aandoenlijke uitspraken in het achterhoofd. Dat er een parkeerboete onder de ruitenwisser stak en de lader van mijn computer nog in het lokaal achterbleef, heb ik voor mijn eigen gemoedsrust maar uit mijn geheugen verbannen.
 

Zonder schroom,

maar in een deuk

lachen ze

want “kak” is leuk

 

ernstig praten
minutenlang

want geld,oh ja,

is van belang

 

450 jaar geleden trok Pieter Bruegel rond in onze streek. Hij liet zich inspireren door het landschap, de bewoners en de cultuur. Vandaag duikt Bruegel nog regelmatig op: we organiseren ‘Bruegelfeesten’, wandelen door een ‘Bruegels landschap’ en vinden talrijke reproducties terug in onze huiskamers. Vijf topillustratoren: Carll Cneut, Sassafras De Bruyn, Lobke Rondelez, Fatinha Ramos en Delphine Frantzen trekken in 2019 samen met mij, als auteur/dichter, naar Bruegelactiviteiten waar we mens, landschap en omgeving observeren en interpreteren. Reproducties van de ouder meester worden door de illustratoren herwerkt en daar schrijf ik dan een passend gedicht of lied bij.
Deze herinterpretaties vormen de unieke tentoonstelling ‘Bruegel vertekend’ in Halle van 19.10.2019 – 17.11.2019

 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.